Maurycy Gomulicki “Melancholia”
rzeźba, 2013
Lokalizacja: Park Strzelecki w Tarnowie
Rzeźba inspirowana jednym z detali grafiki Albrechta Dürera o tym samym tytule. Została zaprojektowana specjalnie dla Parku Strzeleckiego. Artysta postrzega melancholię jako doznanie esencjonalne dla słowiańskiej kondycji mentalnej – wpisane w północno-wschodni horyzont i historię. Składa jednocześnie hołd swoistej urodzie smutku przypominającej nam o tym, że mamy serca i dusze – stąd tęczująca powierzchnia kanciastej bryły.
*Ciekawostka: tarnowskie Muzeum Okręgowe posiada w swojej kolekcji oryginalne grafiki Albrechta Dürera.
Maurycy Gomulicki o Melancholii:
Dürerowska bryła już od jakiegoś czasu chodziła mi po głowie. Z jednej strony mam słabość do geometrii: do jej potencjału emocjonalnego, estetycznego – do piękna ukrytego w matematycznym porządku, z drugiej melancholia wydaje mi się emocją esencjonalną dla słowiańskiej kondycji mentalnej – wpisana jest w północno-wschodni horyzont i historię.
Myślę, że „Melancholia“ zdefiniuje kolejny rozpoznawalny zakątek w Parku i chciałbym, aby była jeszcze jednym detonatorem wyobraźni. Zawsze też mam cichą nadzieję, że ludzie będą się umawiać przy moich pracach po to, żeby się całować.
Maurycy Gomulicki (rocznik 1969) – artysta, projektant, fotograf, kolekcjoner, antropolog kultury popularnej. Hedonista konsekwentnie propagujący Kulturę Rozkoszy. Szerokiej publiczności dał się poznać dzięki swemu przewrotnemu projektowi Pink Not Dead! (2006). Autor trzech albumów fotograficzych Fúnebre (2006), W-wa (2007) i Minimal Fetish (2010). W ostatnich latach często interweniuje w przestrzeni publicznej: Światłotrysk (Warszawa, 2009), Color Cube (Wrocław, 2010), Obelisk (Poznań 2010), Fantom (Lublin, 2011), Widmo (Bruksela, 2011). Jest artystą bardzo aktywnym – jego najnowsze projekty to m.in.: Relax & Luxus (Artloop, Sopot, 2012) oraz Bestia (Bunkier Sztuki, Kraków, 2013). Gomulicki mieszka i pracuje na przemian w Polsce i Meksyku.
Rzeźba powstała w ramach wystawy Róża jest różą (2013, międzynarodowy pokaz sztuki współczesnej odnoszącym się do Zalipia – podtarnowskiej malowanej wsi). Wystawa była częścią cyklu projektu Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal poświęconego relacji regionalnego dziedzictwa i sztuki współczesnej.
Realizacja: Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie