Alicja Bielawska "Pozwól przestrzeni obracać się"

W programie wystawy:

Środa 27.02, g. 12.00 / Spotkanie z artystką i prezentacja twórczości / ASP Kraków, pl. Matejki 13 (sala 100, piętro I)

Czwartek 28.02, g. 13.00-15.00 / Spotkanie z artystką, prezentacja twórczości i spacer po wystawie

Czwartek 7.03, g. 17.00 / „Materia w rękach kobiet. O rzeźbiarkach” – wykład Agnieszki Tarasiuk, głównej kuratorki Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego – Królikarnia Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie

Wstęp wolny na wystawę i wydarzenia towarzyszące.

Wystawa Alicji Bielawskiej jest prezentowana wewnątrz wystawy „Między słowami”, której autorką jest prof. Katarzyna Józefowicz – promotorka artystki.

Pretekstem do spotkania prac dwóch artystek różnych pokoleń, Alicji Bielawskiej i Katarzyny Józefowicz w przestrzeni dworca PKP w Tarnowie, było inne spotkanie, na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, gdzie Bielawska pracuje nad doktoratem pod kierunkiem prof. Katarzyny Józefowicz. Zestawienie ich prac pokazuje jak ważna jest dla nich materialność, dialog z przestrzenią i widzami. W tym przypadku nie jest to neutralna przestrzeń, ale przestrzeń dworcowa z materialnością posadzki z kwadratowych czarno-białych płytek, żeliwnych kolumn, przeszklonych drzwi, drewnianego sufitu, to przestrzeń gdzie konkretne materiały zaznaczają swoją obecność, w którą wpisują się prace artystek.

Alicja Bielawska tworzy prace, które współtworzą przestrzeń, stają się jej częścią i zwracają na nią naszą uwagę. Artystka w subtelny sposób angażuje przestrzeń. Zwraca uwagę na podłogę i sufit, na relacje między elementami wnętrza. Często posługuje się tkaninami do budowania przestrzeni. Zaznacza fragmenty przestrzeni, którym z pomocą materiałów nadaje kształty. Te przestrzenne kształty są na wpółotwarte, przestrzeń nabiera materialności znajdując się między płaszczyznami tkanin. W pokazywanej na wystawie pracy lekka, półprzeźroczysta tkanina o przenikających kolorach w spiralnym ruchu zawija przestrzeń.

To zwracanie uwagi na przestrzeń i jej fizyczny aspekt łączy się z wrażliwością na materiały. Artystka używa różnego rodzaju tkanin, szkliwionej ceramiki, stali lub aluminium. Podkreśla haptyczność materiałów, które są nam znajome. Kształty zaokrąglone, miękko wygięte linie, lekko unoszące się powierzchnie, formy opierające się o podłogę – sposób w jaki artystka tworzy relacje między materiałami, kształtami a przestrzenią angażuje zmysły, pamięć, poczucie ciała i poczucie ciała w przestrzeni.

Tytuł wystawy jest fragmentem tytułu pokazywanej pracy artystki. Wskazuje na wartość uważności przy oglądaniu wystawy, na pozwolenie sobie na doświadczanie przestrzeni, która tworzy się wokół pokazywanych prac, lub pomiędzy nimi. My, jako widzowie poprzez swój ruch też współtworzymy prace. To doświadczenie zmiany perspektywy z jakiej patrzymy na sztukę a potem znów na codzienność, jest wspólne dla Alicji Bielawskiej i prof. Katarzyny Józefowicz.

Alicja Bielawska (ur. 1980 w Warszawie) – absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie. Obecnie studiuje pod kierunkiem prof. Katarzyny Józefowicz na Międzywydziałowych Środowiskowych Studiach Doktoranckich na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Tworzy rysunki i rzeźby, wykorzystując w nich takie materiały, jak tkaniny, metal, drewno, ceramika. Jej prace koncentrują się wokół materialnej sfery codzienności i relacji pomiędzy przedmiotami, wnętrzami, a wspomnieniami dotykając kwestii względności percepcji i roli pamięci. Do swoich prac wprowadza również elementy choreografii i performansu.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012), Startstipendium Mondriaan Fonds (2012/13), Młodej Polski (2014). Odbyła rezydencje artystyczne w Academie Schloss Solitude w Stuttgarcie (2014-2015) i w Nida Art Colony (2016). W 2015 roku nominowana do nagrody SPOJRZENIA 2015 – Nagroda Deutsche Bank, współorganizowanej przez Zachętę – Narodową Galerię Sztuki w Warszawie. A w 2016 roku nominowana do nagrody Paszport Polityki w kategorii sztuki wizualne. W 2013 roku zaprojektowała kotary do audytorium Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. W 2018 roku również dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie wykonała pracę Śniąc w nocy w środku dnia. Ukończyła kurs choreografii eksperymentalnej organizowany przez Fundację Burdąg w Centrum w Ruchu (2017). Pokazywała prace na wystawach indywidualnych, m.in.: Ukryte wątpliwości w galerii Kasia Michalski (2017), Jeśli nie tutaj, gdzie w Galerii Labirynt w Lublinie (2017), Nie ma stałych punktów w przestrzeni w galerii Starter w Warszawie (2016), Soft Ground w Sodu 4 w Wilnie (2016), Mufka na trapeziew galerii Starter w Warszawie, Kiedy rzeczy znajdą swoje miejsce w BWA w Zielonej Górze (2013), Przybrane kształty w Galerii Arsenał w Białymstoku (2012), Obroty rzeczy w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie (2010), – Mam poczucie, że o czymś zapomniałam. – Myślę, że za dużo pamiętasz, w Galerii Czarna w Warszawie (2010).

www.alicjabielawska.com

28.02-10.03.2019

Dworzec PKP, Pl. Dworcowy 4, Tarnów