- dyskusje
- festiwale
- filmy
- koncerty
- konkursy
- kursy
- spektakle
- spotkania
- uroczystości patriotyczne
- warsztaty
- wernisaże
- wieczory autorskie
- wystawy
- wystawy i wernisaże
- To wydarzenie minęło.
Józef Mularczyk "Polskie Pejzaże"
29 stycznia 2018, 18:00 - 21:00
Wstęp wolny29 stycznia br. w Galerii „Piwnica pod Trójką” Muzeum Okręgowego w Tarnowie nastąpi otwarcie wystawy malarstwa Józefa Mularczyka (1916-2009) pt. „Polskie pejzaże”. Wydarzenie odbędzie się w ramach cyklu „Tarnowscy Artyści w Galerii Muzealnej”. Rozpoczęcie o godzinie 18:00.
Józef Mularczyk urodził się 14 lipca 1916 roku w Witkowicach na Morawach. Po przenosinach rodziny do Tarnowa, uczęszczał do Gimnazjum im. Kazimierza Brodzińskiego, gdzie wspólnie z kolegą szkolnym Tadeuszem Kantorem wykonywał dekoracje teatralne. W latach 1934-1939 studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Władysława Jarockiego i Fryderyka Pautscha.
W czasie studiów związał się z grupą twórczą – „Bractwem Zielonej Szpilki”, którego współorganizatorem był Alojzy Majcher, biorąc udział w jej licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Kaliszu, Częstochowie, Krakowie.
Po II wojnie światowej zamieszkał w Lęborku, gdzie założył szkołę muzyczną, którą kierował przez trzy lata. Dzięki niemu powstało tam również ognisko artystyczne. Jako utalentowany skrzypek (ukończył dwa lata konserwatorium) w latach 1954-1955 sporo koncertował. Projektował także scenografie dla lęborskiego Teatru Polskiego, między innymi do „Jeńców” Lucjana Rydla. Był animatorem życia kulturalnego, jako powiatowy referent kultury i sztuki przy pełnomocniku RP w Lęborku, opiekował się lęborskim muzeum, szczególnie eksponatami.
W 1955 roku przeniósł się do Zakopanego, gdzie przez szereg lat był nauczycielem w Państwowym Technikum Sztuk Plastycznych oraz Liceum Ogólnokształcącym. Zajmował się także budową instrumentów muzycznych, projektowaniem mebli artystycznych i rzeźbą. Wraz ze swoimi uczniami wykonywał dekoracje teatralne dla teatru im. H. Modrzejewskiej. Zafascynowany pięknem Tatr powrócił także do uprawiania malarstwa.
W roku 1974 zamieszkał na stałe w Bochni. Zajmował się przede wszystkim malarstwem, szczególnie bliskie mu były krajobrazy tatrzańskie, które pozostały do końca życia Jego pasją. Malował także widoki na puszczę niepołomicką, dolinę nadwiślańską i Pogórze, dużo obrazów o tematyce związanej z Bochnią i okolicami. Natchnienia szukał w małych miejscowościach takich jak m.in.: Zakliczyn, Nowy Wiśnicz, Kalwaria Zebrzydowska.
W ciągu całego życia namalował kilka tysięcy obrazów. Najczęściej w swoich pracach poruszał temat tatrzańskich gór, które zauroczyły go swoim pięknem, surowością, kolorem i grozą. Pokazywał w nich urokliwe miejsca, znikające szałasy pasterskie, groźne górskie strumienie, codzienne zwyczaje ludzi gór. Malował cykle obrazów o tematyce morskiej, krajobrazy i martwe natury, oraz architekturę i obrazy pokazujące najbliższe otoczenie. Na wielu jego pracach możemy oglądać miejsca, których już dzisiaj nie ma lub zostały całkowicie zmienione przez postęp cywilizacyjny. Malował najczęściej w plenerze, bardzo ekspresyjnie, zdecydowanymi pociągnięciami pędzla, stosując barwną, często kontrastową kolorystykę i zróżnicowany światłocień co powodowało że jego prace wiernie oddają nastrój panujący
w chwili gdy powstawały.
Organizował wystawy indywidualne m.in. w Bochni, Krakowie, Zakopanem, Nowym Sączu, Piwnicznej i uczestniczył w zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych, muzeach i instytucjach w Polsce i za granicą, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Australii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Austrii i Indiach.
Wernisaż: 29 stycznia 2018, godz. 18.00
Wystawa czasowa, czynna do 25 lutego 2018 r.
Kurator wystawy: Bożena Szczupak