Niezapomniana EDITH PIAF w ramach wieczoru Francuski styl

Piosenki Edith Piaf w wykonaniu artystki Teatru Roma i znakomitej Edith ze spektaklu „Edith i Marlen” – ANNY SROKI-HRYŃ z zespołem. Zachwyć się najpiękniejszymi piosenkami francuskiej pieśniarki, którą do dziś kochają miliony w ramach wieczoru „Francuski styl”.

Kiedy wychodziła na scenę, zawsze ubrana na czarno, prawie nie było jej widać. Ale gdy zaczynała śpiewać, nikt nie miał wątpliwości, że jest wyjątkowa. “Mały wróbelek” swoim przejmującym głosem potrafił porwać tłumy. Gdyby żyła kończyłaby właśnie 100 lat. Najbliższy “Francuski styl” poświęcimy Edith Piaf. Na scenie znakomita Anna Sroka-Hryń, aktorka, wokalistka, absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie, laureatka wielu nagród. Na swoim koncie ma liczne role teatralne i dubbingi, w tym tytułową rolę w spektaklu “Édith i Marlene” w reżyserii Márty Mészáros.

W programie wieczoru:

Nie żałuję! – koncert piosenek Edith Piaf w wykonaniu Anny Sroki-Hryń z zespołem

• spotkanie z Anną Sroką-Hryń, która wcieliła się w rolę Edith Piaf w sztuce “Edith i Marlen” w reżyserii Márty Mészáros, 

• możliwość nabycia książek biograficznych o Edith Piaf: “Ptak smutnego stulecia” Joanny Rawik oraz “Na balu szczęścia – autobiografia Edith Piaf”,

• projekcja filmu “Niczego nie żałuję”. Historia Edith Piaf – legendarnej francuskiej piosenkarki, której droga do sławy była pełna bolesnych wydarzeń. W role artystki wcieliła się nagrodzona Oscarem i Złotym Globem Marion Cotillard. Film wyreżyserował Olivier Dahan, który jest także współautorem scenariusza,

• kulinarne smaki Francji

Nikt nie ułatwił jej startu w zawodzie piosenkarki. Nie zakładała wielkich kreacji. Nie wykonywała także żadnych sztuczek. Edith Piaf po prostu śpiewała.Dziś z równym zachwytem co ówczesna publiczność słuchamy takich piosenek jak „Milord”, „Mon Dieu”, „No, je ne regrette rien”, “La vie en rose” czy “Padam, padam”.Podczas godzinnego recitalu Anny Sroki-Hryń publiczność będzie miała okazję wysłuchać m.in.:   Padam, padam, Nic a nic, Niebo nad Paryżem, Hymn miłości, Akordeonista czy Świat w kolorach. Inspiracją do powstania recitalu była rola Edith Piaf, w którą Anna Sroka-Hryń wcieliła się w sztuce „Edith i Marlen” w reżyserii wybitnej węgierskiej artystki Márty Mészáros.

Anna Sroka Hryń kontynuuje najlepsze tradycje piosenki aktorskiej – dlatego koncert w jej wykonaniu to nie tylko recital, to także jednoosobowy teatr. Wokalistce towarzyszy zespół muzyczny w składzie: 

• Urszula Borkowska – fortepian,
• Klaudiusz Baran – akordeon,
• Konrad Kubicki – kontrabas,
• Marcin Słomiński – perkusja.

Anna Sroka-Hryń

Absolwentka Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie (2000). Współzałożycielka Studia Teatralnego “Koło”.

Zagrała m.in. w spektaklach Igora Gorzkowskiego: “Rosyjski dramat”, “Strona zakwitających dziewcząt”, “Miłość do trzech pomarańczy”, “Absolutnie off show”, “Taksówka”, “Starucha” wg tekstów Daniła Charmsa (Teatr Ochoty).

Koncertuje z własnymi recitalami, m.in. z recitalem piosenek Edith Piaf, Ewy Demarczyk, Billie Holiday. Występowała na wielu scenach stołecznych, m.in. Teatr Komedia, Teatr Polonia, Teatr Montownia, Teatr Studio, Teatr Ochoty, Teatr Soho oraz na terenie całego kraju.

• Za kreację aktorską w spektaklu „Taksówka” otrzymała w 2006 roku nagrodę im. Jana Świderskiego Sekcji Teatrów Dramatycznych Związku Artystów Scen Polskich w XII Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

• Laureatka Nagrody Artystycznej „Złota Maska” Marszałka Województwa Śląskiego Janusza Moszyńskiego w kategorii rola wokalno-aktorska za rolę Maureen Johnson w spektaklu „Rent” Jonathana Larsona w  reż. Ingmara Villqista (2006)

• Laureatka Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury w kategorii Najlepsza Śpiewaczka za rolę Edith Piaf w spektaklu „Edith i Marlen” reż. Marta Mészáros, Mazowiecki Teatr Muzyczny (2013).

• Laureatka VI edycji konkursu „Pamiętajmy o Osieckiej”, finalistka PPA we Wrocławiu (2003).

Ma w dorobku kilkadziesiąt ról dubbingowych, serialowych i filmowych. Występuje w spektaklach „Proces” (reż. Jakub Szydłowski) oraz „Całujcie mnie wszyscy w odbiornik” i „Tuwim dla dorosłych” (reż. Jerzy Satanowski), „Alicja w krainie czarów” (reż. C. Domagała), “Mamma Mia” Teatru Muzycznego ROMA, „Młynarski obowiązkowo” (reż. Jacek Bończyk) w Teatrze 6 Piętro. W 2013 roku obroniła tytuł doktora sztuki na Akademii Teatralnej w Warszawie.

Klaudiusz Baran

Akordeonista i bandeonista, profesor Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina, gdzie od 2012 pełni funkcję Prorektora do spraw artystycznych. Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Jurka i Conservatoire “Paul Dukas” w Paryżu w klasie prof. Maxa Bonnay’a.

Prowadzi bogatą działalność koncertową w kraju i zagranicą, uczestniczył w wielu festiwalach m. in. “Warszawska Jesień”, “Forum Lutosławskiego”, “Musica Polonica Nova”, “Musica Moderna”, Festiwalu Muzyki Akordeonowej w Kragujevcu, Festiwalu “Bajan i bajaniści” w Moskwie, “Brawo Maestro”, “Skrzyżowanie Kultur”, “Dialogu Czterech Kultur”, “EXPO 2008” w Saragossie, Festiwalu Muzyki Akordeonowej w Petersburgu, “Sezonie Kultury Polskiej” w Rosji, “Tango Festival y Mundial de Baile” w Buenos Aires.

Jako solista współpracował z orkiestrami większości polskich filharmonii, koncertował z wybitnymi artystami w kraju i za granicą. Dokonał licznych nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, jak również muzyki filmowej, teatralnej i rozrywkowej. Zapraszany jest jako wykładowca na międzynarodowe kursy mistrzowskie (Polska, Francja, Serbia, Litwa).

Jego autorska płyta z solowymi i kameralnymi dziełami Astora Piazzolli otrzymała nagrodę Akademii Fonograficznej “Fryderyk 2003”.

Urszula Borkowska

Kompozytor, aranżer i pianistka. Wykładowca przedmiotu “Improwizacja fortepianowa” w ZPSM nr 1 w Warszawie, pracuje również jako wykładowca w Akademii Teatralnej w Warszawie.

 W latach 2008-2011 była kierownikiem muzycznym Teatru Polskiego w Warszawie. Wielokrotnie brała udział jako aranżer i pianista w konkursach, festiwalach i przeglądach piosenki (m.in. z Katarzyną Dąbrowską, Katarzyną Walczak, Moniką Dryl i Marcinem Przybylskim, którzy zdobywali na nich najwyższe nagrody).

Pracuje jako aranżer i pianista przy realizacji recitali Anny Dereszowskiej, Grażyny Barszczewskiej, Krystyny Tkacz, Magdaleny Smalary, Katarzyny Dąbrowskiej, Anny Sroki i in. Pisze i aranżuje muzykę do przedstawień muzycznych (m.in.:„Skazani na Shawshank” “Zatrudnimy starego klowna”, „Dochodzenie”, “Bajki robotów”, „Wszędzie jest wyspa Tu”, „Lilka – cud miłości”, ”Miłość do trzech pomarańczy” „Nowy Don Kichot” – kompozycja i aranżacja, “Smutne miasteczko” reż. Andrzej Strzelecki, „Wieczór piosenek Brassensa” w Teatrze Polskim, ”Do Amsterdamu – wieczór piosenek J. Brela ”, „Matematyka miłości” – monodram M. Zajączkowskiej, „Pinokio” w Teatrze Polskim) a także do projektów instrumentalnych – aranżacje – m. in. Dla Kayah, Warszawskiego Kwintetu Akordeonowego, Machina del Tango, R. Lacatosa&Tangata, Jazz City Choir, kameralistów drezdeńskich i wielu innych zespołów kameralnych i orkiestrowych.

Współpracowała także ze śpiewaczkami operowymi (aranżacje i fortepian),m. in. z M. Pańko czy S. Moncajo. Koncertuje w Polsce i za granica (USA, Australia, Rosja, Argentyna i inne).

 Konrad Kubicki

Muzyk jazzowy, grający na kontrabasie, gitarze basowej i fretlessie. Dorastał w środowisku muzyków i artystów. Jego ojciec był gitarzystą basowym, a dziadek skrzypkiem. Swoją profesjonalną przygodę z muzyką rozpoczął w średniej szkole muzycznej. Koncertował z orkiestrami po całej Europie. W tym samym czasie nawiązał współpracę z Zespołem Pieśni i Tańca UW “Warszawianka” z którym odbył setko koncertów, podróżując m.in. po Meksyku, Francji, Belgii, Włoszech, Korei Południowej, Niemczech, Hiszpanii. W średniej szkole muzycznej równoległe zgłębiał tajniki klasycznej sztuki kontrabasowej oraz muzyki rozrywkowej. Uczestniczył w wielu warsztatch prowadzonych w kraju i za granicą. Na Akademię Muzyczną dostał się bez problemu.To zaprocentowało uznaniem w środowisku i licznymi trasami koncertowymi. W czasie studiów dużo koncertował i nagrywał z wieloma wspaniałymi artystami, a czołowy polski jazzowy klub Tygmont okrzyknął kwartet z którym wówczas koncertował – Nadzieją jazzową Warszawy. Dziś Konrad współpracuje z wieloma polskimi orkiestrami. W 2009 roku z Filharmonią Narodową w Warszawie nagrał jako solista (gitara basowa) dla wydawnictwa Naxos wszystkie dzieła Krzysztofa Pendereckiego.

Wrodzone poczucie humoru, klasyczna edukacja muzyczna i przekonanie, że muzyka niejedno ma imię, zaowocowały współpracą z Filharmonią Dowcipu – klasyczną orkiestrą interpretującą w niekonwencjonalny sposób zarówno dzieła muzyki klsycznej jak i przeboje muzyki rozrywkowej.

Konrad dzieli się także swoim doświadczeniem jako pedagog w szkole i na warsztatch, współpracuje z wieloma artystami, tworzy muzykę filmową, nagrywa programy telewizyjne.

Bilety: 35 zł w przedsprzedaży; 40 zł od 1 lutego (w cenie biletu: koncert, spotkanie i projekcja filmu “Niczego nie żałuję”)