Koncert Romans śpiewam…

Koncert Romans śpiewam…
Romans śpiewam, bo śpiewam! Bo jestem śpiewakiem!
Ona była żebraczką, a on żebrakiem.
Pokochali się nagle na rogu ulicy
I nie było uboższej w mieście tajemnicy.
/B. Leśmian/
Informacje:
W dniu 2 XI 2018 r. o godz. 19.00 na dużej scenie Teatru im. Ludwika Solskiego zaprezentują się związani z Tarnowem artyści: Anna Gurgul, Kasia Olszewska, Piotr Kita, Sławek Ramian i Jarek Tucki, którzy zaśpiewają teksty Bolesława Leśmiana. Autorem kompozycji jest Grzegorz Gawlik.
Na scenie wokalistom towarzyszyć będą muzycy:
Piotr Niedojadało – instrumenty klawiszowe;
Tomasz Januszewski – gitara;
Grzegorz Nosek – gitara basowa;
Bartek Rojek – instrumenty perkusyjne.
Lista utworów:

1. Com uczynił…
2. Gdybym spotkał ciebie…
3. Rozmowa…
4. Dwoje ludzieńków…
5. Lubię szeptać…
6. Ja tu stoję za drzwiami…
7. Wiedzą ciała…
8. Niedziela…
9. W malinowym chruśniaku…
10. Hasło nasze…
11. Usta i oczy…
12. Po ciemku…
13. Nocą umówioną…
14. Romans śpiewam…

Projekt został zrealizowany w ramach stypendium artystycznego przyznanego przez Gminę Miasta Tarnowa.

Romansowe motto

Ten romans zrodził się w zwiewnych nutach kostrzewy, na leśnej polanie.  W malinowym chruśniaku. W niedomroczu, w sercu pustkowia.  W bezczasie, niedoczasie i pozaczasie.

Gdzieś tam, leciał nisko anioł. Duch sięgający piersiami skoszonego siana.
A oni tam się spotkali. I chcieli ocienić się tym cieniem. Pomilczeć tym milczeniem.
Gdzieś tam zwarły się ich powieki, by nie widzieć nic oprócz rozkoszy. I zamierali od miłości.
I szeptali sobie słowa, które nic nie znaczą. I nazywali to cudem.
Albo jeszcze gdzie indziej. Między niebem a piekłem.
Wśród tych bezdroży, które lotem starannie pomija duch boży.
Gdzie kochali się wrogo – na przekór miłości.
Gdzie pobledli tak bardzo, jak nikt dotąd na świecie!
Gdzie była zgroza nagłych cisz. I próżnia w całym niebie!
A dech łąki wrzał od wrzawy, wrzał i żywcem w słońce dyszał.
I nie było nikogo, kto by to widział, kto by to słyszał.
/na podstawie wierszy Leśmiana/

Romansowa wizja

Koncert ma wydarzyć się pomiędzy wykonawcami a publicznością.
Nie będzie to zbiór radiowych hitów. Ani wielkich „utworów”.
Ma być to zielony koncert piosenek, w których muzyka złączona jest z tekstem, tekst z wykonawcą, wykonawca z muzykami, piosenka z obrazem, ruchem i poezją. Żeby ważny był sens. Który momentami będzie niełatwy, niejasny i będzie wymagał uwagi. Zatem będziemy się starać nie przeszkadzać tekstowi, melodii, artystom ani publiczności.
Zamarzyłem sobie, żeby stworzyć dobry klimat. Dobrą przestrzeń. Żeby trochę zaczarować. Żeby też pokazać, że śpiewanie poezji może być świeże i żywe, z jednej strony liryczne, z drugiej być może rozrywkowe. Delikatne, ale też i z charakterem. Różnorodne. Emocjonalne.
Bo zawsze chodzi o emocje…
Zapraszam!
G. Gawlik